- [Log in]
ประเทศส่วนใหญ่ในโลกจะจัดทำบัญชีขึ้นตามมาตรฐานการบัญชี (ซึ่งปัจจุบันนี้มีมาตรฐานการบัญชีอยู่ 2 ค่ายคือ IFRS กับ USGAAP) โดยปกติมาตรฐานการบัญชีจะมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลทางการเงินที่เกี่ยวกับกิจการได้นำเสนอรายงานที่มีประโยชน์ต่อผุ้ลงทุน ผู้ให้กู้ยืมหรือเจ้าหนี้อื่นเพื่อตัดสินใจเกี่ยวกับการให้ทรัพยากรแก่กิจการตัวอย่างเช่น การซื้อขาย หรือถือตราสารทุนและตราสารหนี้และการให้หรือชำระเงินกู้และสินเชื่อในรูปแบบอื่น
หลังจากที่กิจการได้จัดทำรายการทางการเงินตามมาตรฐานการบัญชีเรียบร้อยแล้วกิจการต้องคำนวณภาษีเงินได้เพื่อเสียภาษีเงินได้ตามฐานกำไรสุทธิ ในขั้นตอนการคำนวณภาษีเงินได้นี้กิจการต้องมีการปรับปรุงกำไรสุทธิทางบัญชีให้เป็นกำไรสุุทธิทางภาษี เนื่องจากกำไรสุทธิทางบัญชี (วัดมูลค่าตามมาตรฐานการบัญชีเพื่อผู้ลงทุน) และกำไรสุทธิทางภาษี (คำนวณจากประมวลรัษฎากรเพื่อวัตถุประสงค์ในการจัดเก็บภาษี)มาจากความมุ่งหมายที่แตกต่างกัน
ความแตกต่างกันระหว่างกำไรสุทธิทางบัญชีและกำไรสุทธิทางภาษีนี้เองอาจส่งผลให้กิจการบันทึกรายการบางรายการที่อยู่นอกงบแสดงฐานะการเงินไม่ครบถ้วน จึงเป็นเหตุทำให้เกิดแนวคิดในการนำสินทรัพย์หรือหนึ้สินที่เดิมเคยอยู่นอกงบแสดงฐานะการเงินมาอยู่ในงบแสดงฐานะการเงินตามมาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 12 เรื่อง ภาษีเงินได้นี้
ในบทความนี้จะนำเสนอแนวคิดและวิธีการบัญชีสำหรับการบัญชีภาษีเงินได้ตามวิธีภาษีเงินได้รอตัดบัญชี (Deferred Tax)
1. เกรินนำ
วิธีการบัญชีเกี่ยวกับภาษีเงินได้นั้นแบ่งออกเป็น 2 วิธี คือ (1) วิธีการบัญชีภาษีเงินได้ค้างจ่าย (Income Tax Payable Method) วิธีนี้กิจการต้องรับรู้ภาษีเงินได้ที่ต้องชำระให้แก่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นค่าใช้จ่ายในงบกำไรขาดทุนและแสดงภาระภาษีเงินได้ที่กิจการค้างชำระสุทธิจากภาษีหัก ณ ที่จ่ายให้รับรู้เป็นหนี้สิน วิธีการบัญชีนี้เป็นวิธีที่เป็นแนวปฎิบัติเดิมมักใช้กับกิจการขนาดเล็กและไม่ถูกกำหนดให้ใช้มาตรฐานการบัญชีฉบับใหญ่ (2) วิธีภาษีเงินได้รอตัดบัญชี (Deferred Tax Method) เป็นวิธีการบัญชีที่เลือกรับรู้ค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้หรือรายได้ภาษีเงินได้ และสินทรัพย์หรือหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีโดยใช้วิธีหนี้สินตามงบแสดงฐานะการเงิน (BalanceSheet Liability Method) วิธีการบัญชีนี้เป็นวิธีการบัญชีแนวคิดใหม่โดยบังคับใช้ (มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 12) กับกิจการที่มีส่วนได้เสียสาธารณะ เช่น สถาบันการเงิน บริษัทประกัน บริษัทในตลาดหลักทรัพย์ เป็นต้น
2. คำกำจัดความ
ในส่วนนี้เราจะมาทำความเข้าใจคำจำกัดความของคำศัพท์ต่างๆ เพื่อความเข้าใจที่ตรงกันในบทความนี้ โดยคำศัพท์เหล่านี้จะอ้างอิงมาจากมาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 12 (TFRS12)
ภาษีเงินได้ (Income Taxes) หมายถึง ภาษีทั้งหลายของกิจการทั้งภายในประเทศและต่างประเทสที่คำนวณจากกำไรทางภาษี (Taxable Profits) รวมทั้งภาษีซึ่งบริษัทย่อย บริษัทร่วม และการร่วมการงานต้องจ่าย เนื่องจากการจำหน่ายเงินกำไรให้แก่กิจการที่เสนอรายงาน เช่น ภาษีหัก ณ ที่จ่าย
กำไรทางบัญชี (Accounting Profit) หมายถึง กำไรหรือขาดทุนสำหรับงวด ก่อนหักค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้
กำไร(ขาดทุน)ทางภาษี (Taxable profit (tax loss)) หมายถึง กำไร(ขาดทุน) สำหรับงวดซึ่งคำนวณตามเกณฑ์ของประมวลรัษฎากร เพื่อใช้คำวณภาษีเงินได้ที่ต้องชำระหรือได้รับคืน
ค่าใช้จ่าย (รายได้) ภาษีเงินได้ (Tax expense (tax income)) หมายถึง ผลรวมของภาษีเงินได้ของงวดปัจจุบัน (Current tax)และภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีที่ใช้ในการคำนวณกำไรหรือขาดทุนสำหรับงวด
ค่าใช้จ่าย (รายได้) ภาษีเงินได้ (Tax expense (tax income)) หมายถึง ผลรวมของภาษีเงินได้ของงวดปัจจุบัน (Current tax)และภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีที่ใช้ในการคำนวณกำไรหรือขาดทุนสำหรับงวด
ภาษีเงินได้งวดปัจจุบัน (Current income) หมายถึง ผจำนวนภาษีเงินได้ที่ต้องชำระหรือสามารถขอคืนได้ ซึ่งเกิดจากกำไร(ขาดทุน)ทางภาษีสำหรับงวด คูณกับอัตราภาษีเงินได้
ภาษีเงินได้รอตัดบัญชี (Deferred Tax) หมายถึง ผลต่างระหว่างค่าใช้จ่าย(รายได้) ภาษีเงินได้กับภาษีเงินได้ของงวดปัจจุบัน ภาษีเงินได้รอตัดบัญชีเป็นรายการบัญชีที่รับรูปในงบแสดงฐานะการเงิน โดยสามารถแบ่งได้ออกเป็น 2 ประเภทคือ สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี (Deferred Tax Assets) และ หนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี (Deferred Tax Liabilities)
สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอตัดบัญชี หมายถึง จำนวนภาษีเงินได้ที่กิจการสามารถขอคืนได้ในอนาคตซึ่งเกิดจากใดรายการหนึ่งต่อไปนี้ คูณด้วยอัตราภาษี ■ ผลแตกต่างชั่วคราวที่ใช้หักภาษี ■ ขาดทุนทางภาษีที่ยังไม่ได้ใช้ยกไป ■ เครดิตภาษีที่ยังไม่ได้ใช้ยกไป
หนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี หมายถึง จำนวนภาษีเงินได้ที่กิจการต้องจ่ายในอนาคตซึ่งเกิดจากผลแตกต่างชั่วคราวที่ต้องเสียภาษี คูณกับอัตราภาษี
จากที่ได้กล่าวไปแล้วเบื้องต้นว่าวัตถุประสงค์ระหว่างมาตรฐานการบัญชีกับประมวลรัษฎากรมีความแตกต่างกันเป็นเหตุให้กำไร(ขาดทุน)ทางบัญชีแตกต่างกันกับกำไร(ขาดทุน)ทางภาษี ผลแตกต่างดังกล่าวสามารถจัดประเภทออกเป็น 3 ประเภทดังนี้
(1) ผลแตกต่างถาวร (Permanent Differences)
(2) ผลแตกต่างชั่วคราว (Temporary Differences)
(3) ผลขาดทุนสุทธิทางภาษียกไป (Tax Loss Carryforwards)
ผลแตกต่างถาวรเป็นผลแตกต่างระหว่างกำไร(ขาดทุน)ทางบัญชีกับกำไร(ขาดทุน)ทางภาษีโดยถาวร กล่าวคือโดยมาตรฐานการบัญชีกำหนดให้ต้องรับรู้รายการในการคำนวณกำไร(ขาดทุน)ทางบัญชี แต่สำหรับประมวลรัษฎากรกำหนดไม่ให้รับรู้รายการดังกล่วไม่ว่าจะเป็นงวดบัญชีใดก็ตาม ในทางกลับกัน ผลแตกต่างที่เกิดขึ้นจากการบวกกับทางภาษีตามประมวลรัษฎากรและทางบัญชีไม่มีการรับรูปรายการในงวดบัญชีอนาคตใดก็ตาม ผลแตกต่างถาวรนี้จะไม่ก่อให้เกิดภาษีิเงินได้รอการตัดบัญชี
ตัวอย่างเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดผลแตกต่างถาวร เช่น ค่ารับรองที่จ่ายเกินร้อยละ 0.3 ของจำนวนเงินยอดรายได้หรือยอดขายที่ต้องนำมารวมคำนวณกำไรสุทธิก่อนหักรายจ่ายใดในรอบระยะเวลาบัญชีหรือของจำนวนเงินทุนที่ได้รับชำระแล้วถึงวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี แล้วแต่จำนวนใดจะมากกว่า แต่ถ้ารายจ่ายที่จะนำมาหักได้เกิน 10 ล้านบาท ส่วนที่เกิน 10 ล้านบาทถือเป็นผลแตกต่างถาวร
อีกตัวอย่างของผลแตกต่างถาวรเป็นการปรับปรุงรายได้ดอกเบี้ยรับจากเงินที่ให้กรรมการกู้ยืม ซึ่งเงินกู้ยืมดังกล่าวเป็นเงินที่กรรมการของกิจการนำออกไปใช้โดยมิได้มีการคิดดอกเบี้ยระหว่างกัน แต่เพื่อไม่ต้องการให้เจ้าพนักงานประเมินใช้อำนาจในการประเมินรายได้ดอกเบี้ยรับย้อนหลังผู้ทำบัญชีจึงบวกรายการดอกเบี้ยรับดังกล่าวตามอัตราดอกเบี้ยตลาดในแบบแสดงรายการ ภงด50 รายการดังกล่าวเป็นรายการที่บวกเพิ่มตามประมวลรัษฎากรแต่ไม่มีการรับรู้รายการทางบัญชีในภายหลัง จึงถือว่ารายการดังกล่าวเป็นผลแตกต่างถาวร
ผลแตกต่างชั่วคราว หมายถึง ผลแตกต่างระหว่างมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์และหนี้สินที่แสดงในงบแสดงฐานะการเงินกับฐานภาษีของสินทรัพยืและหนี้สินนั้น ผลแตกต่างชั่วคราวอาจแบ่งได้เป็น 2 ประเภทคือ ■ ผลแตกต่างชั่วคราวที่ต้องเสียภาษี (taxable temporary differences) หมายถึง ผลแตกต่างชั่วคราวที่กิจการต้องนำไปรวมเป็นรายได้ในการคำนวณกำไร (ขาดทุน) ทางภาษีสำหรับงวดอนาคต เมื่อกิจการได้รับประโยชน์จากมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์หรือจ่ายชำระมูลค่าตามบัญชีของหนี้สิน ดังนั้นในปีปัจจุบันกิจการได้หักค่าใช้จ่ายหรือไม่ต้องรับรู้รายได้ในการคำนวณภาษี แต่ในอนาคตกิจการต้องบวกกลับค่าใช้จ่ายหรือต้องรับรู้รายได้รายการนี้ในอนาคตในการคำนวณภาษี ■ ผลแตกต่างชั่วคราวที่ใช้หักภาษี(deductible temporary differences) หมายถึง ผลแตกต่างชั่วคราวที่กิจการสามารถนำไปหักเป็นค่าใช้จ่ายในการคำนวณกำไร(ขาดทุน) ทางภาษีได้สำหรับงวดอนาคต เมื่อกิจการได้รับประโยชน์จากมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์หรือจ่ายชำระมูลค่าตามบัญชีของหนี้สิน ดังนั้นในปีปัจจุบันกิจการเสียภาษีให้กับกรมสรรพากร แต่ในรอบบัญชีอนาคตกิจการสามารถขอคืนหรือเครดิตทางภาษีจากกรมสรรพากรได้
ตัวอย่างที่ 1 เหตุการณ์ของผลแตกต่างชั่วคราวเช่นการตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ กิจการมียอดลูกหนึ้คงเหลือสิ้นปี 10 ล้านบาท กิจการตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญตามอายุลูกหนี้ 1 ล้านบาท ซึ่งไม่เข้าเกณฑ์ตามที่สรรพากรกำหนด ดังนั้น มูลค่าตามบัญชีของลูกหนี้เท่ากับ 9,000,000 บาท ฐานภาษีของลูกหนี้เท่ากับ 10,000,000 บาท มูลค่าตามบัญชีของลูกหนี้ต่ำกว่าฐานภาษีของลูกหนี้เท่ากับ 1,000,000 บาท ทำให้เกิดผลแตกต่างชั่วคราวที่ให้หักภาษีขึ้น กล่าวคือถ้าลูกหนี้ที่ตั้งค่าเผิื่อปฏิบัติตามหลักเกณฑ์กรมสรรพากรในอนาคต กิจการก็จะสามารถหักรายจ่ายนี้ได้ในงวดที่ปฏิบัติให้ถูกต้อง ประโยชน์ที่กิจการคาดว่าจะลงรายจ่ายได้รับในอนาคตนี้ต้องตั้งเป็นสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีเท่ากับ 1,000,000 x 20% (สมมุติให้อัตราภาษีเท่ากับร้อยละ 20) = 200,000 บาท
ผลขาดทุนสุทธิของงวดก่อนไม่ถือเป็นค่าใช้จ่ายในการคำนวณกำไรทางบัญชีของงวดปัจจุบัน แต่ตามประมวลรัษฎากรของประเทศไทยแล้ว ระบุให้กิจการที่ผลขาดทุนสุทธิทางภาษียกมาที่ยังไม่ได้ใช้สามารถนำมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไร(ขาดทุน) ทางภาษีได้ในงวดปัจจุบันได้ โดยผลขาดทุนทางภาษียกไป (Tax Loss Carry Forwards) นี้จะต้องไม่เกิน 5 ปีก่อนรอบระยะเวลาบัญชีปีปัจจุบัน
ตามมาตรฐานบัญชี ฉบับที่ 12 (ปรับปรุง 2558) เรื่องภาษีเงินได้ ได้กำหนดให้กิจการต้องรับรู้สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีสำหรับขาดทุนทางภาษีหรือเครดิตภาษีที่ยังไม่ได้ใช้เท่าที่มีความเป็นไปได้ค่อนข้างแน่ว่า กิจการจะมีกำไรทางภาษีในอนาคตเพียงพอที่จะนำผลขาดทุนทางภาษีที่ยังไม่ได้ใช้หรือเครดิตภาษีที่ยังไม่ได้ใช้ดังกล่าวไปใช้ประโยชน์ได้
3. การคำนวณและการบันทึกบัญชีตามวิธีภาษีเงินได้รอตัดบัญชี
3.1 การวัดมูลค่าและรับรู้ภาษีเงินได้รอตัดบัญชี การวัดมูลค่าและรับรู้ภาษีเงินได้รอตัดบัญชีมี 4 ขั้นตอนหลักดังนี้ ขั้นที่ 1 คำนวณมูลค่าตามบัญชีและฐานภาษีของสินทรัพย์และหนี้สินและหาผลแตกต่างชั่วคราวจากผลแตกต่างระหว่างมูลค่าบัญชีกับฐานภาษีของสินทรัพย์และหนี้สิน โดยผลแตกต่างชั่วคราวแบ่งออกเป็น 2 ชนิดตามที่ได้กล่าวไปแล้วคือ (1)ผลแตกต่างชั่วคราวที่ต้องเสียภาษีและ(2)ผลแตกต่างชั่วคราวที่ใช้หักภาษี ขั้นที่ 2 วัดมูลค่าสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอตัดบัญชีหรือหนี้สินภาษีเงินได้รอตัดบัญชีจากผลคูณระหว่างผลแตกต่างชั่วคราวกับอัตราภาษีเงินไดที่คาดว่าจะต้องใช้ เมื่อกิจการจะได้รับประโยชน์จากสินทรัพย์หรือต้องจ่ายชำระหนนี้สินในอนาคต โดยไม่ต้องคิดลดมูลค่าของสินทรัพย์และหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี ขั้นที่ 3 รับรู้รายการสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีหรือหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีในงบแสดงฐานะการเงิน พร้อมทั้งรับรู้ค่าใช้จ่ายภาษีิเงินได้ในงบกำไรขาดทุน ขั้นที่ 4 การหักกลบรายการ กิจการต้องพิจารณาว่าสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีและหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีที่เกิดขึ้นนั้นเข้าเงืื่อนไขการหักกลบรายการได้หรือไม่ โดยพิจารณาการหักกลบรายการเมื่อ 1. กิจการมีสิทธิตามกฎหมายมี่จะนำหักกลบกัน และ 2. กิจการตั้งใจจะจ่ายชำระรายการดังกล่าวด้วยยอดสุทธิหรือกิจการตั้งใจจะรับคืนสินทรัพย์และจ่ายชำระหนี้สินในเวลาเดียวกัน
ตัวอย่างที่ 2 บริษัท ไทยเฮง จำกัด (มหาชน) มีข้อมูลสินทรัพย์และหนี้สินในงบแสดงฐานะการเงิน ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2559 ดังนี้
| สินทรัพย์ | มูลค่าตามบัญชี (หน่วย: บาท) |
| เงินสด | 5,000 |
| ลูกหนี้การค้าสุทธิ | 10,000 |
| อาคารและอุปกรณ์ | 500,000 |
| หนี้สิน | |
| เจ้าหนี้การค้า | 17,500 |
| ค่าปรับทางภาษีค้างจ่าย | 6,000 |
| ประมาณการผลประโยชน์พนักงานค้างจ่าย | 100,000 |
ข้อมูลเพิ่มเติมมีดังนี้
1) กิจการมีหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีมียอดคงเหลือยกมา ณ วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559 เท่ากับ 1,800 บาท
2) กิจการได้ตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญสำหรับลูกหนี้การค้าเป็นเงิน 17,000 บาท โดยไม่เข้าหลักเกณฑ์ตามประมวลรัษฎากรในการบันทึกตัดเป็นค่าใช้จ่าย
3) มูลค่าฐานภาษีของอาคารและอุุปกรณ์เท่ากับ 400,000 บาท และมูลค่าฐานภาษีของประมาณการผลประโยชน์พนักงานค้างจ่ายเท่ากับ 0 บาท
4) ค่าปรับทางภาษีที่ลงเป็นรายจ่าย 6,000 บาทในปีนี้ไม่สามารถนำมาหักเป็นรายจ่ายทางภาษีได้
5) ในปีนี้กิจการมีกำไรทางภาษี 30,000 บาท อัตราภาษี 20%
ขั้นตอนการวัดและรับรู้ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีมีรายละเอียดดังนี้
ขั้นตอนที่ 1 คำนวณมูลค่าตามบัญชีและฐานภาษีของสินทรัพย์และหนี้สินและหาผลแตกต่างชั่วคราว
| หน่วย: บาท | |||
| รายการ | มูลค่าตามบัญชี | ฐานภาษี | ผลแตกต่างชั่วคราว |
| เงินสด | 5,000 | 5,000 | - |
| ลูกหนี้การค้าสุทธิ | 10,000 | 27,000 | 17,000 ใช้ภาษี |
| อาคารและอุปกรณ์ | 500,000 | 400,000 | (100,000) ต้องเสียภาษี |
| เจ้าหนี้การค้า | 17,500 | 17,500 | - |
| ค่าปรับทางภาษีค้างจ่่าย | 6,000 | 6,000 | - |
| ประมาณการผลประโยชน์พนักงานค้างจ่าย | 100,000 | 0 | 100,000 ใช้ภาษี |
ขั้นตอนที่ 2 วัดมูลค่าสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีและหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี
| หน่วย: บาท | |||
| รายการ | ผลแตกต่างชั่วคราว | อัตราภาษี | จำนวนที่คำนวณ |
| หนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี | 100,000 | x 20% | = 20,000 |
| สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี | 117,000 | x 20% | = 23,400 |
| สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559 (23,400 - 20,000) | = 3,400 | ||
| หนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี ณ วันที่ 1 มกราคม 2559 | = 1,800 | ||
| ค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้ของปี 2559 (คำนวณจากการล้างหนี้สิน 1,800 เป็นสินทรัพย์ 3,400 จงเป็นรายได้ 5,200) | = 5,200 | ||
ขั้นตอนที่ 3 และ 4 รับรู้รายการสินทรัพย์เงินได้รอการตัดบัญชีในงบแสดงฐานะการเงินและค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้ในงบกำไรขาดทุน
| กำไรทางภาษีของปี 2559 | 30,000 | บาท |
| คูณ อัตราภาษี | 20% | |
| ภาษีเงินได้ของงวดปัจจุบัน | 6,000 | บาท |
| หักรายการค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้ที่เกิดจากการลดหนี้สินภาษีเงินได้รอตัดบัญชีเป็นสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอตัดบัญชี | 5,200 | บาท |
| ค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้ด้าน | 800 | บาท |
การบันทึกบัญชี ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2559
| เดบิต สินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี | 3,400 | ||
| หนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี | 1,800 | ||
| ค่าใช้จ่ายภาษีเงินได้ | 800 | ||
| เครดิต ภาษีเงินได้ค้างจ่าย | 6,000 |
ตัวอย่างที่ 3 ณ วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 25X0 บริษัท สร้อยฟ้า จำกัด ซื้ออุปกรณ์ในราคา 500,000 บาท และตัดค่าเสื่อมราคาตามวิธีเส้นตรงโดยใช้อัตราร้อยละ 25 แต่ในทางภาษีกำหนดให้กิจการต้องตัดค่าเสื่อมราคาอุปกรณ์ในอัตราร้อยละ 20 ต่อปีตามวิธีเส้นตรง
ระหว่างปี พ.ศ. 25x1 บริษัทซื้อเงินลงทุน A และจัดประเภทเป็นเงินลงทุนเพื่อค้าซึ่งมีราคาทุน 100,000 บาท นอกจากนี้ยังได้ซื้อเงินลงทุน B ซึ่งจัดประเภทเป็นเงินลงทุนเผื่อขายมีราคาทุน 200,000 บาท ต่อมา ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 25X1 มูลค่ายุติธรรมของเงินลงทุน A ลดลงเหลือ 60,000 บาท และมูลค่ายุติธรรมของเงินลงทุน B เพื่อขึ้นเป็น 210,000 บาท
ระหว่างปี พ.ศ. 25x1 บริษัทได้มีการตั้งประมาณนี้สินในการรับประกันคุณภาพสินค้าจำนวน 140,000 บาท และได้จ่ายเงินไปแล้วจนถึงวันสิ้นงวดเป็นเงิน 65,000 บาท
ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 25X1 บริษัท สร้อยฟ้า จำกัด ใด้พิจารณาตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญสำหรับลูกหนี้บางรายการที่มีความเป็นไปได้ค่อนข้างแน่นนอนว่าจะไม่สามารถเรียกชำระได้เป็นจำนวนเงิน 90,000 บาท ผู้เชี่ยวชาด้านภาษีอากรแจ้งว่า หนี้สงสัยจะสูญดังกล่าวไม่สามารถถือเป็นรายจ่ายทางภาษีสำหรับปี พ.ศ. 25X1 ได้
กำไรทางบัญชีก่อนภาษีของปี พ.ศ. 25X1 มีจำนวนเท่ากับ 1,100,000 บาท อัตราภาษีเงินได้เท่ากับ 20%
ให้ทำ
จงคำนวณภาษีเงินได้สำหรับปี 25X1 และ บันทึกบัญชี ณ วันที่ 31 ธีนวาคม พ.ศ. 25X1 สำหรับรายการสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัและหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี
– คณะกรรมการกำหนดมาตรฐานการบัญชี. (2559). มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 12 (ปรับปรุง 2558) เรื่อง ภาษีเงินได้. กรุงเทพมหานคร: สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมถ์.
– นิพันธ์ เห็นโชคชัยชนะ, สิงห์ชัย อรุณวุฒิพงศ์. (2558). การบัญชีภาษีอากร. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทีพีเอ็น เพรส.